บริการรับเข้าหัว Fiber Optic สไปรท์สายไฟเบอร์ออฟติก SPLICE พร้อมทดสอบ ราคาถูก

อุปกรณ์ที่ควรใช้สำหรับงานเข้าหัวสายไฟเบอร์ออฟติก ต่อสายไฟเบอร์ออฟติก

Patch Cord เข้าหัว Fiber Optic (Fusion Slicer)

สายแบบ Patch Cord หรือก็คือสาย Fiber Optic สำเร็จ ที่มีการเข้าหัวเรียบร้อยแล้ว และพร้อมใช้งานตามบ้านหรือสถานที่ต่างๆที่เราคุ้นเคย โดยสาย Fiber Optic (Patch Cord) จะเป็นสายแบบ FC to LC ซึ่งจะเรียกว่าแบบ Duplex หมายถึงฝั่งนึงเป็น FC และอีกฝั่งนึงเป็น LC และต้องมีสองเส้นคู่กัน แต่ถ้าต้องการเส้นเดียวจะเรียกว่า Simplex

Pigtail เข้าหัว Fiber Optic (Fusion Slicer)

สายแบบ Pigtail เป็นสายที่เข้าหัวมาแค่ด้านเดียวส่วนอีกด้านเป็นสายเปล่า สายพวกนี้จะไม่เหมาะสำหรับงานเชื่อม Splice สาย Fiber Optic ซึ่งจะมี Jacket แบบ 3.0 mm และ 900 µm ซึ่งตัวสาย Pigtail Jacket แบบ 3 mm. จะเน้นเรื่องของความแข็งแรง และในส่วนของ Pigtail Jacket 900 µm จะเน้นเรื่องยืดหยุ่น สายโค้งงอได้ดี และประหยัดพื้นที่ในการติดตั้ง

Patch Panel เข้าหัว Fiber Optic (Fusion Slicer)

Patch Panel คือกล่องที่ออกแบบมาเพื่อเก็บรอยต่อสำหรับปลายสาย ซึ่งตัวของ Patch Panel จะเก็บรอยต่อให้แข็งแรงทนทานมากกว่าการที่ไม่ได้เก็บรอยต่อของปลายสาย และมีความเป็นระเบียบสวยงาม

Enclosure เข้าหัว Fiber Optic (Fusion Slicer)

Enclosure คือกล่องสีดำที่เรามักจะเห็นห้อยอยู่ตามเสาไฟฟ้าโดยออกแบบมาสำหรับต่อสาย Fiber Optic จำพวกสาย Outdoor และสาย Outdoor เหมาะกับการใช้งานที่นอกสถานที่

ODF เข้าหัว Fiber Optic (Fusion Slicer)

ODF คือตู้สำหรับเก็บสาย Fiber Optic เช่นเดียวกันกับ Patch Panel แต่ตู้ ODF จะถูกออกแบบมาเพื่อติดกับผนังสามารถป้องกันแดดและฝนได้พอประมาณ ส่วนมากเราจะสามารถพบได้ตามเสาโทรศัพท์ทั่วไปตามท้องที่

ประเภทของการเชื่อมต่อ Fiber Optic

การต่อสายไฟเบอร์ออฟติก หลักๆแล้วมี 2 วิธีด้วยกัน ได้แก่

การเชื่อมต่อแบบฝน (Fiber Optic)

การเชื่อมต่อแบบฝน หรือก็คือ การเข้าหัวด้วยมือนั้นอาจไม่ได้เป็นที่นิยมในปัจจุบันนี้แล้วเนื่องจาก ใช้เวลาค่อนข้างนาน จึงขึ้นอยู่กับความชำนาญของช่างแต่ละคนที่รับหน้าที่ในการเข้าหัวไฟเบอร์ ที่อาจทำให้เกิดการเสียบ่อยครั้ง การเชื่อมต่อแบบมีกล่องสำหรับการพักสาย (Wall Mount) ซึ่งเอาไว้เชื่อมต่อระหว่างสายไฟเบอร์เส้นหลักและสาย Patch Cord ซึ่งมี Blank adapter snap plate (BASP) เป็นจุดเชื่อมต่อหลัก และยังสามารถใช้เครื่องมือต่อเข้ากับหัว Coupling ได้ด้วย หัวต่อ กาว กระดาษทราย เช่นกัน

การเชื่อมต่อแบบหลอม (Splice)

การเชื่อมต่อแบบหลอม (Splice) จะเป็นการเชื่อมต่อด้วยวิธีหลอมสายทั้ง 2 เส้นเข้าด้วยกัน ซึ่งจะต้องใช้เครื่องมือ Fusion Splicer สามารถทำให้การทำงานเสร็จได้ไวมากขึ้นเพราะมีความเร็วสูง เพราะความเร็วที่ทำได้นี้จึงทำให้มีราคาที่ค่อนข้างสูงมาก แต่ในปัจจุบันนี้มีราคาที่ต่ำลงมามากจนสามารถจับต้องได้ง่ายขึ้นแล้ว ซึ่งเหมาะกับการทำงานที่ต้องใช้ความเร็วสูงที่ 1 Gbps ขึ้นไป

บริษัท เพอโซเน็ท จำกัด ให้บริการ ติดตั้งไฟเบอร์ออฟติก ต่อสายไฟเบอร์ออฟติก ติดตั้งกล้องวงจรปิด เดินสายแลน ติดตั้งระบบ network ทดสอบสายแลน
สนใจติดต่อ โทร : 081-839-0789 E-mail : [email protected]

วิธีการอ่านค่าผลทดสอบสายใยแก้วนำแสง ( Fiber Optic Cable)

ค่าต่างๆที่อ่านได้ในผลทดสอบ

1. ค่า A-B Distance คือ ค่าความยาวของสายใยแก้วนำแสงที่ทำการวัดได้จากการติดตั้ง หน่วยเป็น เมตร (m)
2. ค่า A-B Loss คือ ค่าการลดทอนสัญญาณของสายใยแก้วนำแสงที่ทำการวัดได้จากการติดตั้ง หน่วยเป็น เดซิเบล (dB)
   หมายเหตุ

• ตามมาตรฐาน ANSI/TIA-568-C.3 Cable Loss ของสายใยแก้วนำแสง ชนิด Single mode จะมีค่าประมาณ 0.0005dB/m (1310nm) และ 0.0005dB/m (1550nm) ส่วนสายใยแก้วนำแสง ชนิด Multimode จะมีค่าประมาณ 0.0035dB/m (850nm) และ 0.0015dB/m (1300nm)
• ตามมาตรฐาน ANSI/TIA-568-C.3 Connector Loss ของในแต่ละหัวต่อจะมีค่าไม่เกิน 0.75 dB
• ตามมาตรฐาน ANSI/TIA-568-C.3 Splice Loss ของในแต่ละจุดเชื่อมต่อจะมีค่าไม่เกิน 0.3 dB

สูตรที่ใช้ในการคำนวณ Channel Loss = (Cable Loss x Length) + (Connector Loss x Point) + (Splice Loss x Point)

วิธีการคำนวณค่า Channel Loss

1. นำค่า Cable Loss ของสายใยแก้วนำแสงแต่ละชนิด (dB/m) x ค่า A-B Distance ของสายใยแก้วนำแสง (m)
2. นำค่า Connector Loss (dB) x จำนวนจุด
3. นำค่า Splice Loss (dB) x จำนวนจุด
4. นำค่าที่ได้ใน ข้อที่ 1 + ข้อที่ 2 + ข้อที่3
   ดังนั้นจะได้ค่า Channel Loss ที่ได้จากการคำนวณ เพื่อนำมาวิเคราะห์เปรียบเทียบกับค่า A-B Loss ที่วัดได้จากเครื่อง OTDR

ตัวอย่างที่ 1 การคำนวณค่า Channel Loss ของสายใยแก้วนำแสงชนิด Multimode ที่ความยาวคลื่น 850nm ความยาวสาย 200 m มีจุดต่อ Connector 2 จุด โดยไม่มีจุดต่อแบบ Splice
1. (Cable Loss@850nm x Length(m))  = (0.0035 dB/m x 200 m)        = 0.70 dB
2. (Connector Loss x Point)                     = (0.75 dB x 2 Point)                   = 1.5 dB
3. (Splice Loss x Point)                              = (0.3 dB x 0 Point)                      = 0 dB
เพราะฉะนั้น Channel Loss                           = ( 0.70 dB + 0 dB+ 1.5 dB )     = 2.2 dB

ตัวอย่างที่ 2 การคำนวณค่า Channel Loss ของสายใยแก้วนำแสงชนิด Single mode ที่ความยาวคลื่น 1310nm ความยาวสาย 1.2 km. มีจุดต่อ Connector 2 จุด และ จุดต่อแบบ Splice 2 จุด
1. (Cable Loss@1310nm x Length(m))   = (0.0005dB/m x 1200 m)       = 0.6 dB
2. (Connector Loss x Point)                        = (0.75 dB x 2 Point)                   = 1.5 dB
3. (Splice Loss x Point)                                 = (0.3 dB x 2 Point)                      = 0.6 dB
เพราะฉะนั้น Channel Loss                              = (0.6 dB + 1.5 dB + 0.6dB)      = 2.7 dB

* ดังนั้น ค่า A-B Loss ที่อ่านได้จาก OTDR จะต้องมีค่าน้อยกว่าหรือเท่ากับค่า Channel Loss ที่คำนวณได้ จึงจะถือว่าผ่านตามมาตรฐาน

การดูรูปกราฟ

1. กราฟปกติ ที่ไม่มีจุดต่อสาย

2. กราฟปกติ ที่มีจุดต่อด้วย หัว Connector

3. กราฟปกติ ที่มีจุดต่อด้วยวิธีการ Splice